Триатлон және шабадандар: мен спорт пен саяхатты қалай ұштастырамын

Мен үшін спорт — тек мәреге жету, медаль немесе финиш аркалары ғана емес. Бұл — стартқа дейінгі жол, жаңа қалалар, мәдени ерекшеліктер, тілдер мен дәмдер. Сол себепті соңғы бірнеше жылда триатлон менің шабадан жинауыма ең жақсы сылтау болды.

Осы мақалада мен старттарды қалай таңдайтынымды, сапарларды қалай жоспарлайтынымды, жаттығулар мен туризмді қалай үйлестіретінімді және неге спорт саяхаттаудың ең керемет себебі бола алатынына сенетінімді айтып беремін.

Әлеуметтік желілерімізде бұдан да көп шынайы оқиғалар бар

Telegram

Instagram

Спорттық жарыс па, саяхат па — қайсысын таңдау керек?

Мен старттарды өз мақсаттарыма қарай таңдаймын: егер жеке рекордымды жаңартқым келсе немесе Әлем чемпионатына іріктелгім келсе - трассаны және климатты нәтижеге лайықтап іздеймін. Егер жарыс жаттығу сипатында болса — логистика мен уақытқа мән беремін. Ал кейде спорттан гөрі эмоция мен әсер алғым келеді — ондай кезде жылдамдық емес, орын мен атмосфера басты рөл атқарады. Мысалы, Италияның Венецияға жақын орналасқан шағын Йесоло қаласындағы Ironman 70.3 жарысына қатысу мен үшін тек спорттық мақсат емес еді. Онда барып, көше аралап, гондоламен жүзіп, жергілікті тағамнан дәм татып, қала рухын сезінгім келді. Нәтиже маңызды болмады. Эмоция — бәрінен биік тұрды.

Әрбір старт өзінше ерекше — әр жарыстың есте қалатын бір дәмі бар.
Егер өзімнің жеке фавориттерімді айтар болсам, олар — Сент-Джордж (АҚШ) қаласындағы Ironman 70.3 Әлем чемпионаты және Швециядағы Ironman Kalmar. Сент-Джордж — бұл ауқым, табиғаттың кереметтігі және нағыз мықтылардың арасында екеніңді сезіну. Ал Кальмар — қолдау атмосферасы: бүкіл қала жарыспен өмір сүреді, көрермендер сенің атыңды біледі, әрбір «heja-heja!» соңғы километрлерде күш береді.
Жүрегімде мәңгі қалған тағы бір жарыс — Италиядағы Ironman 70.3 Jesolo.
Қасымда керемет компания болды: жақын құрбым, триатлонмен әуестенетін достар, керемет тағамдар мен ғажайып Венеция — бұл жарыс мен үшін нағыз естелікке айналды. Ал арманымдағы старт — Жаңа Зеландиядағы Ironman. Неге спортпен шұғылдануға хоббиттер еліне аттанбасқа? 

Қандай дайындық керек және алдын ала нені ойлау керек? 

Мен жыл бойы жаттығамын, бірақ шетелдік жарысқа дайындықты шамамен 4-5 ай бұрын бастаймын. Барлығы қашықтық пен мақсатқа байланысты: егер нәтижеге жұмыс істесем — трассаның бедері, ауа райы, логистика сияқты факторларды ескеремін. Әрбір ұсақ-түйек маңызды: тамақтанудан бастап акклиматизация уақытына дейін.

Ең қиын нәрсе — жолға жиналу. Ештеңені ұмытпау өте маңызды, әсіресе триатлонда, өйткені бұл бірнеше спорт түрін қамтитын жарыс. Сол себепті менде міндетті түрде чек-тізім болады және оны үнемі толықтырып жүремін.

Велосипедті арнайы вело-қапта (кейсте) алып жүремін. Бұл ыңғайлы, бірақ велосипедті бөлшектеп жинай білу қажет. Қаптың ішіне велосипедтен бөлек жарысқа қажетті заттарды да саламын: велотуфли, гидрокиім және т.б. Бір жолы Алматы әуежайында менің велосипедімді рейске тиемепті. Ал межелі қалаға ұшатын рейстер күн сайын бола бермейді. Велосипедті жарыс өтетін елге жеткізудің жолдарын іздеуге тура келді. Біраз күйзеліске түстім, бірақ велосипед стартқа бір күн қалғанда жеткізіліп, дәл сол күні транзиттік аймаққа қойылды. Бұл жарыс мен үшін сәтті аяқталып, алғаш рет халықаралық сайыста жүлде иелендім.  

Көп жағдайда қонақүйде тұрақтаймын. Жарыс алдында барынша жайлы жағдай, түсінікті тағам мен сенімді қызмет көрсету маңызды. Старт қай жерде өтсе де, жарыс алдындағы күндері қалыпты, таныс тағамдармен тамақтануға тырысамын — ұзақ қашықтыққа асқазанды сақтаған дұрыс.

Жиналу кезінде алдын ала ойластыру қажет нәрселер:

• Әуе компаниясынан спорттық жабдықты тасымалдауға рұқсат бар-жоғын және бұл қызметтің құнын нақтылап алу. Әр компанияның өз ережесі мен талаптары бар.
• Ерекше багажды ескере отырып, логистиканы алдын ала жоспарлау: әуежайдан қонақүйге, қонақүйден старт аймағына және кері қайту жолдарын анықтап алған жөн.
• Көшіп-қонуға уақыт жоғалтпау үшін қонақүйді жарыс өтетін қалаға жақын жерден брондаған дұрыс. 

Мәреден кейін қалпымызға қалай келеміз?

Жарысқа дейін – бар күшіңді жинап, ойыңды ретке келтіретін сәт. Бұл уақыт — толық шоғырлану, сапалы ұйқы мен қалпына келуге арналған кезең. Жаңа елде, жат ортада жарыс алдындағы қобалжу — қалыпты жағдай. Осындай сәттерде тыныс алу практикалары, маршрутты ойша елестету және қарапайым бір тыныш ой көмектеседі: «Мен барымды салдым. Енді тек алға жүретін уақыт келді».

Бірінші кезекте — финиш. Содан кейін - шарап, пицца, шуақты жағажай, қала көшелері мен тарихи мекендер. Жарыстың нәтижесін бірге саралау, әсермен бөлісу, жай ғана күліп, өмірден ләззат алу. Қалпына келуге су, магний, жақсы ұйқы мен жеңіл серуендер көмектеседі. Ал фиништен кейінгі достармен ішілген бір бокал шарап — бұл да өзінше бір терапия. Сонымен қатар әр сапарымда өзіммен бірге алып жүретін гаджеттер көмектеседі (мысалы, перкуссиялық уқалағыш).

Жарыстан соң, көбіне сол елде бірнеше күнге қаламын. Қалпына келудің ең жақсы жолы — жылы құмда немесе тауда демалу. Фиништен кейінгі туризмнің жөні бір бөлек: сен өз мақсатыңа жеттің, енді еркін тыныстап, ешқандай кінәлі сезімсіз рақаттана аласың.

Жаңадан бастаушыларға шетелдік қандай жарыстан бастаған жөн? 

Менің кеңесім: қорықпай, қолдауы мол әрі логистикасы түсінікті жарыстан бастау. Мысалы, Италияда не Түркияда өтетін Ironman 70.3. Олар өте жақсы ұйымдастырылады, қатысушы арасында орыс тілінде сөйлейтіндер көп, әрі маусымның соңына қарай өтеді. Демек дайындалуға жеткілікті уақыт бар деген сөз.

Қорытынды

Спорт пен саяхатты үйлестіру - бұл өмірді эмоцияға толтыру, километрлер ғана емес, әсер жинау. Бұл осы сәтте өмір сүрудің, мақсатқа ұмтылып, сол жолдан ләззат алудың тәсілі. Күмәнданып жүргендерге айтарым: қорқу да жолдың бір бөлшегі. Жарысқа тіркеліңіз, қолдау көрсететін тобыңызды жинаңыз, велосипедті тиеңіз де - жаңа бір елдің трассасында, бізді күтетін шытырманға толы километрлерде кездескенше!